بوی شیرینی که توی خونه می‌پیچه، آدمو می‌بره به روزهای کودکی... به اون عصرای پاییزی که مادر با دستای مهربونش خمیر رو ورز می‌داد، و ما کنار بخاری نشسته بودیم، منتظر اولین سینی شیرینی داغ از فر. صدای قل‌قل سماور، بخار چای تازه‌دم، و شیرینی‌هایی که با عشق پخته می‌شدن... همه‌شون یه جور خاطره‌ان، یه جور دل‌گرمی. یه حس،
حس خونه، حس آرامش، حس بودن کنار کسایی که دوستشون داریم